“Praat met elkaar. Alleen door in dialoog te gaan met elkaar, kunnen we deze moeilijke periode doorworstelen.”

Getuigenis door Jan van Mierlo,

directeur HR in het Sint-Trudo ziekenhuis in Sint-Truiden.

“Sint-Truiden was in de eerste golf van Covid-19 besmettingen heel zwaar getroffen. Wij waren, als regionaal ziekenhuis, een echte hotspot. We waren er heel snel bij wat betreft de covid19-besmettingen en we zijn ook nog eens heel zwaar getroffen. Dat wil dus zeggen dat wij in een mum van tijd van heel weinig besmettingen naar heel veel besmettingen zijn moeten overschakelen. Dat heeft bijzonder veel gevraagd van ons personeel, maar ook voor ons als leidinggevenden.”

“Van in het begin voelden we dat het nodig was om voldoende aandacht te hebben aan de mentale veerkracht bij onze zorgverleners. Corona was redelijk nieuw en we hebben zo hard moeten schakelen. Op piekmomenten lagen er meer dan 80 patiënten met corona in het ziekenhuis waardoor heel veel verpleegkundigen die het niet gewoon waren om te gaan met het levenseinde, ook op de covid19-afdelingen moesten gaan staan. We voelden onmiddellijk dat dat een grote weerslag had op ons personeel. ”

“Op advies van onze psychologen hebben we een zen-zone ingericht. Niet in een aparte ruimte ver weg in het ziekenhuis, maar gewoon in de gang bij de tikklokken, waar iedereen ’s morgens en ’s avonds passeert aan het einde of begin van hun shift. We hadden daar wat tafeltjes staan met eten en drinken en een grote ijskast met frisdrank. Ook onze psychologen en leidinggevenden waren daar aanwezig. Met respect voor de coronaregels, creëerden we daar een locatie waar ze hun hart konden luchten en even konden debriefen en vertellen of het een zware shift was geweest of niet, vertellen wat goed ging of wat misschien beter kon. Ook voor ons, de leidinggevenden, was dat echt een plaats om dingen te leren van onze medewerkers. We hebben daar veel uit opgepikt, ook veel kunnen bijsturen en je zag dat dat deugd deed voor onze mensen.”

“Waar ik veerkracht uit put, is de mensen zien groeien. De teams zien groeien, medewerkers boven zichzelf zien uitstijgen. Ik vind het spectaculair hoe sommige medewerkers echt zichzelf hebben heruitgevonden, in positieve zin, tijdens deze crisis. En je ziet en je voelt dat dat een halfjaar later nu nog altijd resoneert op die mensen en die afdelingen. Ik word daar heel blij van.”

“Artsen sprongen op het hoogtepunt van de crisis bij in de reguliere zorg. Ze hebben meegeholpen met het wassen en verzorgen van patiënten. Dat is door onze verpleging geweldig geapprecieerd en heeft een enorme boost gegeven. Als je ziet hoe dat interdisciplinair samenwerken versterkt wordt…  Daar krijg ik, als personeelsdirecteur, natuurlijk vleugels van. Voor mij is dat absoluut het beste middel om een goede zorgkwaliteit te kunnen geven. Niet alleen in crisistijd, maar zeker ook nadien.”

“We hebben heel snel, heel veel beslissingen moeten nemen, en dat heeft toch wel veel gevergd. Maar ik moet zeggen dat wij snel naar een professionelere samenwerking zijn omgeschakeld. Dagelijks hadden we een crisisoverleg, ook in het weekend, samen met dokters, hoofdverpleegkundigen, facilitaire diensten en daardoor hebben wij die eerste golf het hoofd kunnen bieden. Het is zwaar geweest. Het heeft veel gevraagd van onze menen, maar we zijn er toch goed uitgekomen.”